23 Aralık 2008 Salı

acı

sicim gibi iniyor yağmur.
çimenlerin üzerinde annemle yanyana ayakta duruyoruz.
ıslanıyor olmamız gerek ama pek fark etmiyoruz.
'babanı göremedim' diyor.
bir kaç metre ileride kümelenmiş küçük kalabalığın arasında önde duran babamı, hemen yanında eli onun sırtında duran kardeşimi görüyorum.
yağmur ciddi biçimde hızlanıyor, ıslanıyoruz.
'oradalar' diyorum anneme.
babam ve kardeşim kalabalığın ortasındaki kazılı kısmın yanındalar. babamın üzerinin çamur olduğunu fark ediyorum. kardeşim eliyle babamın üzerini siler gibi. aslında amacının çamuru temizlemek değil, babama dokunuyor olmak olduğunu biliyorum.
üzerindeki yeleğin yağmurdan koruduğu sırtının aksine, kolları ıslanıyor. başka zaman olsa dert ederdik diye düşünüyorum.
şimdi ise dert ettiğimiz sadece ıslanan yüzünün sebebi olan 'yağmur'.
geride duruyoruz annemle.
yağmur sessiz ama şiddetli yağarken Side'de, etrafa bakıp, bu sahneye ne kadar uygun diye düşünüyorum.
sonra gözlerim yine kalabalığın arasında babamı arıyor. görüyorum.
herkesten alçakta, ayakta duruyor.
omuzları sarsılıyor.
yüzünü göremiyorum ama biliyorum ki gözyaşları onu bu yağmurdan çok daha fazla ıslatıyor.
hem yağmurdan hem ağlamaktan ıslanıyor yüzüm.
aklımdan iki şey geçiyor.
iki şey için şükrediyorum.
biri, hayatta ve yanımda olduğu için.
diğeri, kardeşim yanında olduğu için.
babam herkesten alçakta ayakta duruyor mezarın içinde.
kardeşim ve birkaç kişi elini kolunu tutup çıkartıyorlar oradan.
kardeşimin yüzünü görüyorum, ağlıyor.
ıslak yüzünde kocaman gözleri kıpkırmızı.
onun canını da, benim olduğu gibi, babamın acısını hissetmek yakıyor.
***
51 yıl dedi annem.
dün hesapladı da, 51-52 yıldır beraberlermiş. kardeşten öteydiler tabi ki.
öyleydi.
ihsan amca babamın 50 küsur yıllık arkadaşıydı, ben kendimi bildim bileli var olan.
farklı sebeplerle farklı ortamlarda tanıştığı onlarca arkadaş içinde, ihsan amca 'tek adam'ıydı.
can dostu!
birbirlerinin her şeyini bilen, her şeyini paylaşan, hatta babamın dediği gibi bir üçüncü kişinin asla duymayacağı şeyleri, en yürekten geçenleri paylaşan iki kişiydi onlar. ne babam için bir başkası vardı, ne ihsan amca için bir başkası. 66 yıllık hayatlarının 50 küsur yılında vardılar birbirleri için.
hastaydı.
son zamanlarda ağırlaşan biçimde hastaydı ihsan amca.
antalyadaki evlerini kapatıp istanbula gitmişlerdi o yüzden.
babamla her gün düzenli olarak yaptıkları yürüyüşler, düzenli telefon konuşmalarına dönmüş, biraz toparlanayım da, bi otel ayarlayıp bir hafta tatil yapalım yine hayaline bırakmıştı yerini.
olmadı.
durumunun iyi olmadığını söyleyince kardeşi, babam atlayıp gitti istanbula.
"bilmemkimler arabayla geliyorlarmış da birkaç gün için, madem öyle ben de gelip göreyim hazır araba geliyorken dedim" diye yalan söyledi ihsan amca'ya. "bi son kez görmek için" diye düşünse de söyleyemezdi ya.
"nefes darlığı var, zor konuşuyor, yorulma şimdi, konuşuruz sonra diyordum ama yine de anlatıyordu" dedi. kimseye diyemeyeceklerini yine kardeşinden yakın bildiği babamla paylaşmıştı zor konuşurken bile.
zordu.
onun için de, onu son görüyor, son kez konuşuyor olabileceğinin farkında olan babam için de.
***
cuma akşamı iş çıkışı aldık haberi.
aslında beklediğimiz haberi.
ihsan amca yoktu artık.
kardeşle konuştuk.
"gidiyorum ben antalyaya" dedi.
"ihsan amca'yı side'ye defnedeceklermiş yarın, babamın yanında olmak lazım. başka ne zaman yanında olucaz ki, böyle başka günü olmayacak, tek adamı vardı, o gitti."
haklıydı.
elbette ihsan amca için çok üzgündüm ama babamın hissettiklerini düşününce içim yanıyordu.
orada olmamız biraz oyalayacaksa bile, biran kafasını dağıtacaksa bile yeterdi.
haklıydı.
cuma gece otobüse atlayıp gittik antalyaya beraber.
iyiki de gittik.
side'nin o film sahnelerini andıran, küçük, yeşil, sakin mezarlığında, gökten deli gibi yağmur inerken, ihsan amcayı koydukları mezarda babam ayakta durur ve içi yanarak ağlarken, onun kolunu tutan kardeşim olduğu için huzur duydum.
tanımadığımız insanların babama "siz misiniz? adınızı o kadar çok duyduk ki, sizi o kadar çok severdi ki...." dediklerini duydum.
öz kardeşinin "siz kardeşten yakındınız, bizden yakındınız siz" dediğini duydum.
baş sağlığı dilemek için babamı aradıklarını, ona seslendiklerini duydum.
ihsan amcanın öz kardeşi ve oğlunun yanında, cenaze sahibinin babam olduğunu gördüm.
anlatılması zor bir dostluğun bir ömür sonra bitişini gördüm.
**
babam çocukluğunu kaybetti bu hafta sonu.
çocukluk arkadaşını
tek adamını
erkek kardeşini
can dostunu kaybetti.
"onun arkasından okumak bana nasipmiş" dedi.
ben içimden "çok şükür" dedim.
o kapanan bir dönemine ağladı, yeri dolmaz kaybına,
biz biraz da onun acısına...
**
bu hafta sonu bir cenazedeydim özetle.
yanındaydım babamın, birşeyler koparken kalbinde.

20 yorum:

Ece dedi ki...

Offf..Saklambaç'ım yaa..Öyle bir yazmışsın ki..Oradaydım.Babanın ellerinden öptüm 'Allah size uzun ömür versin' diye..

İhsan Amca'nıza rahmet,yakınlarına sabır diliyorum.Babana da başsağlığı..

Öpüyorum canım.Başınız sağolsun:(

Amatör Gezgin'in Gezi Notları dedi ki...

Of Offf çok acı birşey ölüm. Katlanılmaz, unutulmaz...
Başınız sağolsun.
Allah babana sabır versin.

Parpali dedi ki...

Gözlerim doldu okurken. Başınız sağolsun. Kendi acımızdan fazla yakar canımızı, sevdiklerimizin acısı...

Fifi Croissant dedi ki...

Saklambac, hepinizin, en cok da babanin basi sagolsun. Okurken gozyaslarimi tutamadim. Allah babacigina saglik versin.

Adsız dedi ki...

gidene değil de,
kalana ağlıyoruz zaten saklanbacım..

sizin ailenin samimiyetini,
bizim aileye benzetiyorum ben..
yazdıklarından anladığım, hissettiğim kadarıyla..
o yüzden, o kadar iyi anladım ki söylemek istediklerini..

ben babamı ilk,
babaannemin vefatında ağlarken görmüştüm..
11 yaşındaydım..
babam çalışma odasına kapanmıştı..
yanına da hiç kimseyi sokmuyordu..
bizim özel bir bağımız vardır babamla..
tam babasının kızıyımdır ben..
sessizce içeri girdim,
yanına oturdum..
başını göğüsüme koydu ve uzun uzun ağladı..
o an ben babaydım, o çocuk..
ve ben de ağladım..
babamın, sevdiğimin, canımın ağlamasına, üzülmesine..

Allah babana sabır versin bitanem..
zor.. çok zor..
Allah rahmet eylesin..

burdasaklaniyorum dedi ki...

ececim,
ben de dedim aynı şeyi içimden, babamın yüzüne pek söylemedim öyle duygulu bi konuşma modu yaratmamak için ama, içimden söyledim.
bugi,
zor evet. allah sevdiklerimizi hep yanımızda tutsun.
parpali,
değil mi? sevdiklerimizin acısı daha bi yakıyor içimizi.
magissa,
amin amiiin... çok sağol.
oyası,
anladığını tahmin ediyorum.ben de öyleyim.babamın yumuşak karnıyım ben. hiçbir şey yapamasam da orada beni görmek iyi gelir ona diye gittim zaten. kimsenin lafı geçmediği zamanlarda bile bana zaafı vardır babamın. öyle işte..sağol oyacım, çok sağol.

Adsız dedi ki...

14 yıl önce..
babam çok ağırdı artık..
doğum günümde.. hiç birşey yapmak isteemiştim o yüzden..

eşim beni bir yemeğe çıkalım havan değişsin diye kandırmaya çalıştı ama
gelmedi içimden..

sonra çocukların bakıcısı bana kızdı..
nerdeyse onları giydirir gibi.. giydirip.. kapının önüne koyuverdi.. ben burdayım hadi bakalım diye..

3 gün sonra kaybettim babamı..

o gün bugün.. aralık karışık ay..
başınız sağolsun..
huzur içinde yatsın..

yaradan size anneye babaya.. uzun sağlıklı ömür versin...

atalet..

Adsız dedi ki...

gözlerim doldu..
bana nooluyosa..

sen babanın acıını içinde hissetmişsin ya..
ben de içimde ihssettim herhalde " saklanbacımın " acısını..

kıyamam ben ona..

geçkalmadımki dedi ki...

Canım yaa..
İhsan Bey'in vefatı O'nun acılarını dindirdi ve eminim huzura kavuştu,
Ben şahidim babanın yarasına nasıl merhem olduğunuza..
iyiki geldiniz..Onların gururusunuz (benimde gururumsunuz) iyiki varsınız..

Adsız dedi ki...

Canım benim...başınız sağolsun...çok zor biliyorum. Babacığına destek olmaya çalış...

Adsız dedi ki...

Şimdi okuyabildim yazını, yeni geldim eve. Çabucak bişeyler yazdım...
Kalbim seninle, tekrar söylemek istedim.

alpernatif dedi ki...

gülen adam susar arada bir :(
başınız sağ olsun

Adsız dedi ki...

ataletim,
ne desem? evelden beri pek sevmem aralık ayını aslında, ilgisi yok bu kayıpla ama... gidenler hep kalıcı bi iz bırakıyor galiba, hele seninki gibi yakınsa.
likelife,
teşekkürler, geldiğin için.
fundacım,
antalyay gideceksin de göremeden döneceksin deseler inanmazdım. bu sefer öyle oldu ya, üfffff oldum.
ünsalım, turuncum,
seni çok seviyorum.
alper,
gülen adamın tek bildiği şey gülmek değil, biz bunu da iyi biliyoruz. sağol.

carpediem dedi ki...

Allah babanıza sabır versin,
arkadaş kaybetmek daha farklı
bir acı sanki...
her yitip gidenle,
insanda birşeyler eksiliyor...
anne ve babanıza sağlıklı bir ömür dilerim saklanbacım.

burdasaklaniyorum dedi ki...

beyaz gelincik 8)
teşekkürler, çok teşekkürler.

Adsız dedi ki...

babam yıllar önce yaşadı böyle birşey. tıpkı senin baban gibi onu toprağa verdiğinde çocukluğunu ve gençliğinide gödü onunla... hala anlatır hala sızlar içi hala dua eder hala özler hala inanamaz gittiğine... ona bakytıkça insanların yaşlandıkça daha da Ayalnız olduğuna inanmaktan alıkoyamıyorum kendimi...

başın sağolsun saklambacım... söyleyecek çok fazla birşey yok bu noktada...

Adsız dedi ki...

söylenecek bişey yok dolfinim, haklısın. yaşayan biliyor, yaşayan anlıyor işte.
boşa demezler ya "dostlar sağolsun" diye....

elif dedi ki...

Şimdi okudum sevgili babalarımız için yazdığın satırları.Bu öyle büyük bir acıki kelimeler anlatamıyor,hatta insan kendine bile ifade edemiyor,kabullenemiyor.İnan düşünmekten ve bilinçlenmekten bile korkuyorum ve en çokta onu özlemekten.Onsuz ,onun sesinin olmadığı bir hayattan korkuyorum.Hastalığının hiç bir evresinde onu gerçekten kaybedebileceğim fikrini kabullenmemişim ve şimdi yaşam bir kabus.Ona kavuşmak bu kabustan uyanış.Sanki ölüm ve yaşam anlam değiştirdi.Babamı toprağa verdiğim an kan bağım olan onca kişinin arasında yapayalnızdım ve sevgili babanı gördüğüm an biraz olsun avunabildim.Kan değil gönül bağı gerçek olan.Orada olduğunuz için çok teşekkür ediyorum.

ucurtmacı dedi ki...

Benzemez kimse sana
Tavrına hayran olayım
Bakışından süzülen
İşvene kurban olayım


Lütfuna ermek için
Söyle perişan olayım
Bakışından süzülen
İşvene kurban olayım


Evet arkadaslar ilk önce hepinize teker teker tesekkür ederim bas saglıgı mesajlarınız ıcın ve daha sonra da babama bu denlı guzel sözler yazan saklambaca sonsuz tesekkurlerımı ıletıyorum..
Gercekten acımız cok büyük kendısi yeri doldurulamayacak bır ınsandı herkesın babası gıbı oda dogru,dürüst,delıkanlı aılesını seven,hayatı yasanması gıbı yasayan,aılesıne deger veren,ülkesine yararlı bir Türk babasıydı.Her insan ölümü tadacaktır bu vazgecilmezdir ama o ana kadar yasanması gereken ve ne yazikki cok az insana nasip olan bir dostlugun kardesligin ben 35 yıldır sahidligini yapıyorum.Sevgili Tahir amcamla İhsan babamın dostlukları..Babam hep derdi 1000 tane arkadasın olacagına 1 tane can dostun olsun yeter bak bana 1 tane dostum var yetıyor.Gercektende yetermis sevgili Tahir amca sen degil 1000 degil 10000 dünyaya degisilmez bir insansın..ne mutluki sizlere ve ne mutluki bizlere torunlarımıza onlarda torunlarına anlatacaklari örnek alacakları bır arkadaslıgı dostlugu kankalıgı bizlere gösterdiniz.İciniz hep rahat olsun sizlerin gösterdigi yoldan sapmadan bizde cocuklarımızı torunlarımızı ilerleticez.Allah sizden binlerce kez razı olsun.Saygılarımla ucurtmacı!!
Vara vara vardım ol kara taşa
Hasret ettin beni kavim kardaşa
Sebep ne gözden akan kanlı yaşa
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Nice sultanları tahttan indirdi
Nicesinin gül benzini soldurdu
Nicelerin gelmez yola gönderdi
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Karac'oğlan der ki kondum göçülmez
Acıdır ecel şerbeti içilmez
Üç derdim var birbirinden seçilmez
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Adsız dedi ki...

Erkek olduğumuzdan cenazelerde daha fazla görevimiz oluyor.

Bu yüzden senden daha fazla babamın yanında duruyordum biliyorsun ablacım.

Aklınıza gelebilecek her anında..

Ondan daha fazla acı çektim demek olmasa da bunun anlamı,daha fazla şeye şahit olmanın verdiği bir pisikoloji de ekleniveriyor insanın içine...Çok acayip birşeyler...Çok acayip bir kankalık...


Zaten kaybımızın adı İhsan amca olunca daha fazla bir söze de gerek kalmıyor...


İyi ki ordaydık.Son görevimizi babamızın yanında yaptık...

Allah rahmet eylesin...
Mekanı cennet olsun...

Sevenlerine sabır ve başsağlığı diliyorum...